Hij is de oudste van jullie, dus ook moet hij de dingen als eerst doorbreken die een puber zal gaan doen. Hij staat als eerste bloot aan verleidingen, maar ook hoge verwachtigen en daarbij heeft hij ook nog een druk op zijn schouders dat hij een voorbeeldfunctie moet zijn voor jou en jouw broertje. Maar hij is 15, nog eigenlijk een kind, hij moet ook zijn weg hierin vinden om de juiste keuzes te maken en dit op zo’n zelfstandige manier mogelijk. Hij wil stoer zijn ondanks zijn onzekerheden, erbij horen en tegelijkertijd zo veel mogelijk dingen leren, zonder dat hij wordt opgehouden door “bemoeizuchtige” ouders. Jouw grote broer zit in de puberteit en ja, daar hoeft hij zich niet alleen aan te passen, maar ook de familie en jij.
Jouw ouders nemen het wat milder op, omdat ze wel weten dat hij ergens zijn gang moet gaan. Dat ruzie met hem niet helpt. Dat schreeuwen, forceren en dwingen niet helpen. Dat vooral jij en jouw broertje je er buiten moeten laten. Jouw moeder en vader begrijpen hem heus wel ergens, aangezien zij een puberteitsfase hebben meegemaakt en soms kunnen herkennen in het gedrag. Maar wat natuurlijk niet getolereerd hoeft te worden is zijn agressiviteit. Maar het is jouw zaak niet je daarmee te bemoeien, en aangezien we hier op het forum advies aan jouw geven en niet je broer ga ik er verder niet meer op in dan hoe jij ermee kan omgaan.
Leef je eigen leven, doe je eigen dingen. En als er thuis ruzie is, dan komt dat echt door een fase die jouw broer meemaakt. Maar mocht je er last van hebben, zoals s’nachts. Zeg dat eigenlijk tegen hém. “Lieve broer, je maakt zoveel lawaai! Ik kan niet slapen.” Dat zijn zusje ermee komt, die eigenlijk hem laat voor wat hij is, zal hij waarschijnlijk beter oppakken dan dat zijn ouders voor zijn gevoel hem gaan “verwijten” dat hij de familie wakker houdt.
