Mijn vriend woont in Zweden (en mn ex in Amerika) dus ik weet hoe lastig het is ;)
2 uur met de trein is gelukkig te overbruggen, als hij 18 is kan hij ook voor z’n rijbewijs gaan en met de auto komen.
Ken je hem in het echt/heb je hem al eens ontmoet of is het een internet relatie (misschien is ie in het echt wel helemaal niet zo leuk)? Keuren je ouders het helemaal af of staan ze er nog wel voor open?
Laat hem een keer bij jou thuis langskomen, zodat je ouders kennis kunnen maken met hem. Als ze er dan nog moeite mee hebben (kan ik op zich wel begrijpen, jullie verschillen toch 3 jaar wat op die leeftijd een groter verschil is dan later) zouden jullie kunnen regelen dat ie de eerste tijd alleen bij jullie thuis komt.
Voor de rest, skype of w’app veel, dan voelt het minder ver. Een klein teken van affectie door af en toe eens een echt kaartje te sturen of een geschreven brief is ook leuk :)
M’n eerste vriend woonde ook 2 uur bij me vandaan, ik was toen 14, hij 18 (slechtste keuze in m’n leven). Mn ouders waren totaal niet blij, ook omdat hij lui was en niets voor z’n toekomst deed. A fin, na lang genoeg zeuren (hoe kunnen ze hem nou afkeuren als ze hem niet eens kennen?!) mocht hij dan toch langskomen, daarna kon hij 1x in de 2 maanden langskomen (zo vreselijk vonden ze hem, en achteraf gezien, terecht!)
