hey girlz,
Ik heb een relatie van bijna zeven maanden, en alles was zo perfect.
tot ik bleef zitten..
Ik ging hem minder zien, en ons contact veranderde, als ik bij hem was, was alles prima maar on whatsappjes warden minder tot bijna niks. en op school was t ook allemaal een beetje vaag.
Ik begon te praten met een jongen in mijn nieuwe klas, die vanaf dag 1 al mijn aandacht trok, maar daar deed ik verder niets mee..
We gingen steeds meer praten en ik merkte dat ik mn telefoon de hele dag checkte op berichten van hem, niet op die van mn vriend.
Toen hebben we afgesproken, gewoon als vrienden, en zo begon het ook. af en toe wel een flirtend grapje, maar meer ook niet. later die middag begonnen we te knuffelen en grapjes te maken over zoenen enzo. en toen.. jup toen stonden we te zoenen.
t eerste dat door mn hoofd ging was ; shitt ik ben vreemgegaan. maar vreemd genoeg kreeg ik er geen spijt van.
Die dag daarna was ik bij mn vriend, en vergeleken met het gevoel dat ik bij die jongen uit mn klas had, daar was mn vriend niets bij.
nu heb ik dus morgenmiddag weer afgesproken met die jongen, en ohh ik weet het, dit is zo slecht. maar ik blijf verlangen naar hem.
maar ik kan mn vriend ook niet loslaten, na zeven maanden. bovendien gaan we volgend weekend een weekendje weg.
what to do ? ;o