GravityX helpt je geweldig, maar ook ik wil even reageren.
Het klinkt heel debiel maar.. je bent niet de enige puber die zich kut voelt, graag dood wil en vooral denkt dat iedereen tegen je is. Dat komt, omdat met 15 jaar de wereld nog niet aan je voeten ligt. Nu valt dat nog moeilijk te begrijpen, maar prettig voelen is een ontwikkeling die je alleen zult doormaken als je weet wat verdriet is. Dus daarom: hang in there. Ik ken maar weinig die echt lekker in hun vel hebben gevoeld op jouw leeftijd. Het gaat nu veel beter.
Wat je er aan kunt doen? Vooral veel je verdriet delen met anderen. Ook je ouders. M. is toch ook de reden waarom het fout gaat? Laat het dan ook niet gebeuren dat je weer in de buurt van hem komt. Ik ben echt van mening dat je M. moet zien als een hoofdstuk dat afgesloten moet worden. Wees niet te hard voor jezelf; hij is het niet waard, en als je doorzet met je leven, dan merk je wel wanneer een jongen wel aardig is en jou een fijn gevoel kan geven. M. is niet ‘meant to be’, zeker met dit zwartmaken. Er zullen nog tig anderen zijn waaruit blijkt dat jullie niet voor elkaar bestemd zijn. En al die keren zijn tijden om je door heen te slepen en het beste van te maken.
This is life. Je bent een volkomen normaal meisje, en je bent geen aansteller omdat je zo verdrietig bent. Je bent bezig met een worsteling die heftig is, maar nodig is om volwassen te worden. Zet door, en laat je niet kennen! Een beetje girlpower, kom op nou.
