Hallo iedereen, ik heb deze topic gemaakt omdat ik echt jullie hulp nodig heb… Ik heb juist een ‘relatie’ achter de rug en de reden ervan snap ik gewoonweg niet. Onze duurde maar 2 weken, dus totaal niet lang, maar ik zou er alles voor doen om Brecht terug te krijgen. Waarom? Omdat ik me supergoed voel bij hem, hij is respectvol, heeft n toekomst en is even gek als mij :) Nu, het zit zo… ik kende hem 1 week en toen zijn we een koppel geworden, in die week hebben we verschillende keren afgesproken en bij de laatste keren begon hij heel aanhankelijk te doen… Tijdens de eerste week van onze ‘relatie’ vond ik het allemaal een beetje te snel aant gaan en voelde ik me niet zo geweldig, dit weten enkelen van jullie… Dan heb ik afgewacht en liet alles op me afkomen, na een paar dagen was dat gekke gevoel weg en liep alles heel mooi… Hij is een paar keer naar mijn thuis gekomen en toen ben ik ook 2 keer naar zijn thuis gegaan… De eerste keer bij zijn thuis verliep wel goed maar zijn mama leek wat terughoudend, wat op zich niet zo raar is, vind ik. Maar goed, achteraf ging ik naar huis en vertelde Brecht me dat z’n mama me een beleefd meisje vind en dat ze dat graag heeft. Toen ging alles dus nog goed. Tot vorige zaterdag, hij ging normaal gezien om 13u30 bij mijn thuis zijn voor dan mee te gaan naar mn oma… Toen ik hem enkele dagen daarvoor vroeg om mee te gaan vond hij dat geen enkel probleem… Maar de dag zelf kreeg ik om 12u een bericht met daarin geschreven dat hij niet zou kunnen komen omdat hij met zn mama ging winkelen en dan voor zn broer kleren ging kopen… Een dom excuus dus maar het was niet anders… Hierna zei hij nog dat we mekaar heel ons leven gingen zien en dan zei hij dat hij ’s avonds nog kon komen… Om 18u50 kreeg ik een bericht dat z’n mama het ’te laat’ vond om dan nog af te komen… Zondag en vanaf toen veranderde hij… Hij ging van superaanhankelijk naar superafstandelijk… Dan zei hij nog dat hij maandagvoormiddag, voor zn werk ging komenn, nadat hij zn mama had geholpen met poetsen… Maandag om 13u stuurde hij: “Hey ben nu pas klaar”… Maw hij kwam dus niet meer… die avond stuurde hij nog random dingen zoals: Hoe was je werk? Nog iets leuks meegemaakt? Ben je nog moe? en op al deze vragen reageerde hij heel kortaf… Toen ik dan vroeg of ik hem met rust moest laten, heeft hij niet meer geantwoord en dan heb ik hem dus ook maar echt gelaten… Dinsdagmiddag stuurde ik hoe het met hem was en alweer zei hij: “Goed, klaar met schoonmaken”…. Terwijl hij de dag ervoor al alles had gepoetst…. Dan zei hij kort daarop dat hij door moest want moest nog wat regelen voor die avond… Als ik dan voorstelde om zondag iets te gaan doen kreeg ik te horen dat hij elke dag moest gaan werken deze week… en toen kwam het…. Dit stuurde hij: “Ik moet wat zeggen, voor mij is het wat te snel gegaan en ik voel me daar niet goed mee
En dat heeft niets met je familie te maken, het zijn heel lieve mensen maar, ik denk dat we beter wat meer bij elkaar waren omgegaan dan zo snel een relatie te hebben, snap je?
Ben nu werken, doei”
Dit klopt niet want het ging allemaal op zijn tempo…
Ik heb het vermoeden dat z’n mama er niet akkoord mee is dat we samen zijn maar dit is niet zeker….
Had ook met zn mama gechat, dit is het gesprek: ik: Hoi Sandra, ik heb een klein vraagje, ik zou eens iets willen klaarmaken voor Brecht, is er misschien iets wat hij heel graag eet?xx
zij: hmmm pfff
frieten
rijst met curry
euh
ik: haha oke; da’s simpel
en van desserts?
zij: ga je hem verrassen of wat
ooo dat is simpel alles ijs ,…..
ik: Ja zou hij dat leuk vinden?
zij: denk het wel voor welke gelegenheid doe je het
ik: hm… gewoon omdat ik hem graag zie er is niet echt iets gebeurd ofzo
maar over 19 dagen zijn we wel een maandje samen
zij: a oke
ik: en hij is ook altijd superlief voor mij dus mag ook wel eens iets terugdoen, vind ik
zij: mss wel dan
ik zag straks dat je ongerust voor iets was
ik: hmja , gisteren leek het precies alsof Brecht me wilde ontwijken voor welke reden dan ook , en had daardoor ook niet zo goed geslapen, maar da’s puur iets van mij, als ik mij hecht aan mensen heb ik schrik voor die kwijt te raken, ook al is er niks gebeurd ofzo, snap je?
zij: ik snap het maar je mag iemand niet verstikken he dan lopen ze weg hij was en is trouwens gewoon moe je moet vertrouwe meisje dat is de basis
ik: ja weet ik wel :s maar ik vertrouw hem hoor, daar ligt het niet aan, maar kweenie, heb dat altijd al gehad, mama zegt dat dat door mn ‘verleden’ is..
zij: kan he
ik: Ja, maar ja, komt wel goed zeker?
zij: tuurlijk
ik: Ahja, ik wilde nog wat vragen, de 24ste hebben wij een familiefeest, en Brecht is uitgenodigd, gaat dat voor jullie?
zij: moet is even kijken
ik: oke
zij: ik zie net op de kalender dat mijn ouders 50 j getrouwd zijn en een etentje geven weet ni wat brecht dan zal doen
ik: oh oke
Wat ook raar is, is dat ik met een vriend van hem heb gesproken en hij snapte het ook niet want Brecht vertelde altijd tegen hem dat alles supergoed ging tussen ons :s
Ik kan er echt niet aan uit, misschien jullie wel? Ik mis hem echt en wil hem terug :'(
