Hee allemaal,
Ik wilde gewoon even jullie mening weten over deze 2 gedichtjes:
Langs jouw wang rolt een traan,
en ik weet dat je moet gaan
weg, ver van hier
nou, ik wens je veel plezier.
Onze tijd is geweest
en voordat je wegsjeest
wil ik je nog iets zeggen
iets wat niet valt uit te leggen:
Ik en jij,
we zijn niet meer “wij”
maar gewoon alleen
en nee ik ben niet gemeen.
Het is de waarheid
wat ik net zei is een feit.
En deze:
Er waren eens een mes en vork
er werd veel met hen gegeten,
maar toen het bestek schoongemaakt werd
waren ze hen vergeten!
de mes en vork huilde en brulde
toen mensen de bestekla vulden.
Het schone bestek was blij
de 2 vieze verdrietig, allebei
toen werden ze ontdekt
door een meisje uit het huis
ze had ze schoongemaakt
en neergelegd naast het fornuis
toen kwam er een man met heel veel trek
hij at en at met het mooie bestek. :vork:
(ik weet dat die 2e een beetje kinderachtig is maar toch..)
Ik hoop dat jullie, jullie mening hierover willen geven!
Groetjes mij!