Ik heb sinds een tijdje een vriendje. Hij is zeker populair hier, en kan ook zeker weten veel meisjes krijgen. Ik geloof ook best dat hij daar gebruik van gemaakt heeft.. Echter heeft hij voor mij naar eigen zeggen toch wel meer moeite moeten doen dan voor de anderen. Ik ben geen type wat snel aan liefde toegeeft, meestal flirt ik, en dan houdt het op. Stiekem vond ik hem wel leuk, maar ik heb het nooit aan iemand of zelfs niet aan mijzelf toegegeven. Hij heeft denk ik een maand pogingen gedaan om af te kunnen spreken. Ik kende hem via een vriendin van mij, dus hehe, na een maand spraken we met een grote groep af en: het klikte. Dus gingen we vaker afspreken, ook met kleinere groepen. Tot laatst op een kermis, toen zoende hij me ineens. Ik vond het niet erg en diezelfde dag vroeg hij me nog.
Alles ging goed, we spraken veel af, hadden het altijd gezellig samen en iedereen wist er dezelfde avond al van. Maar ik ben niet populair, ik ben meer een girl next door. Mensen kennen me van gezicht, maar vaak niet van naam. Ik word niet gepest, maar ik ben ook niet heel geliefd. Dan nog: ik ben niet het type waar hij meestal mee gezien werd. Maar goed, na een week kreeg ik ineens allemaal reacties van meisjes (vooral van de meisjes die populairder zijn dan ik, no offence) dat hij het meestal na een week toch weer uit zou maken, een player was, het alleen maar deed voor het zoenen, de sex enzo (niet dat ik al sex met hem gehad heb). Nog meer van dat soort talk. Ik reageerde er in het begin niet echt op, niet dat ik het me niet aantrok, maar ik liet het in ieder geval niet merken. Ook kreeg ik de week erop reacties van diezelfde meisjes of het nog aan was en toen ik dat zei kreeg ik opgetrokken wenkbrauwen terug als reactie.
Toch begon het aan me te knagen. Ik werd er onzeker van, kon nachtenlang wakker liggen bij het idee dat hij misschien wel al een nieuw meisje gevonden had etc. Dus ging ik met steeds meer tegenzin naar hem toe, want ik was gewoon bang dat ik daar zou zitten terwijl hij misschien al wel een ander (op het oog) had. Tot een paar dagen terug: we spraken af met een groep vrienden. Ik was het alleen een beetje zat want ik werd er alleen maar onzekerder door en ben me toen dus even af gaan zonderen van derest om na te kunnen denken. Maar ik bleef wel lang weg, want ik twijfelde echt. Ik vertrouw hem aan de ene kant op zijn woord, maar aan de andere kant klinkt het ook wel logisch dat een populaire jongen als hij er gebruik van maakt dat veel meisjes wel in zouden gaan op dit soort dingen. Na een tijdje had hij me dus gevonden en vroeg wat er was. Ik zei eerst glashard ‘niks’ maar ik ben dan ook weer slecht in liegen dus hij had wel degelijk door dat er wel iets was.
Na flink doordrammen van hem floepte het er ineens uit. Wat overigens wel een zware last van mijn schouders af haalde, maar dat terzijde. Hij heeft mijn verhaal helemaal af zitten luisteren zonder één keer ook maar ergens tegenin te gaan. Toen ik klaar was, zei hij dat het niet waar was, dat hij me niet zou bedriegen en het ook niet zomaar weer uit zou gaan maken omdat hij van me hield. En hij was ook een beetje boos op de mensen die dat zeiden, hij werd een beetje emotioneel (wat hij normaal echt niet snel is). Ik heb gevraagd wat hij er nu verder mee aan wilde en hij zei dat hij verder wilde. Oké, ik had me er op zich bij neergelegd. Ik geloofde hem, dus het was goed. Ook van dat hij het alleen voor zoenen en sex zou doen: hij zegt zelf telkens weer: als ik iets doe wat je nog niet wilt, zeg dan nee en dan stop ik. Dat heeft hij tot nu toe ook gewoon gedaan, dus wat dat betreft zie ik dát probleem niet..
Maar nu beginnen ze weer steeds meer dingen te zeggen (zelfs dat hij zou flowen met een vriendin!) en ik word weer onzeker. Hoewel ik hem echt wil geloven, ze maken me steeds twijfelachtiger. Ik heb er tot nu toe al drie keer over gepraat en elke keer geloof ik hem uiteindelijk, maar als ze dan weer dingen zeggen, slaan de twijfels weer toe.
Wat moet ik nu doen, wie zouden jullie geloven? Ik vind het zo moeilijk allemaal, want nu slaan de twijfels toch elke keer weer toe als ze zoiets zeggen..
Trouwens, sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het kwijt en het eens van mensen buiten de situatie om horen wat zij ervan dachten. Als je het half verteld, wordt het ook half begrepen, vandaar dat ik het gewoon uitgelegd heb zoals het is. Als je dat niet wilt lezen reageer je maar niet.
