Ik ben nooit een hele makkelijke leerling geweest aangezien ik last heb van een concentratiestoornis en ik me heel moeilijk op 1 ding kan focussen, maar de laatste paar maanden/weken ga ik wel heel erg de slechte kant op.. Ik raak niet alleen snel afgeleid door een heel klein dingetje, ik raak ook steeds sneller geïrriteerd en met mijn docenten kan ik het al helemaal niet meer goed vinden. Zo ging mijn docente Engels een keer uit haar slof tegen een vriendin van mij om iets wat mijn vriendin niet gedaan had, dus ik reageerde daarop: ‘Mevrouw, L. heeft helemaal niks gedaan, dat is P’s schuld hoor..’ en toen kregen we een dikke ruzie waardoor ik nu al tijdelijk niet meer bij Engels in de les mag komen. Nu ben ik het er van bewust dat mijn gedrag zeer slecht is, maar op het moment zelf heb ik het én niet door en op de een of andere manier erger ik me zodanig aan zulk soort dingen dat ik het niet kan laten om er een opmerking over te maken. Mijn cijfers leiden er echter niet onder.
Maar goed, nu vraag ik me af: heeft iemand enig idee waar het aan kan liggen dat mijn gedrag zo achteruit gaat? Hoewel ik als ieder ander tienermeisje wel wat dingen aan me hoofd heb ligt het daar niet zozeer aan, omdat ik er gewoon geen last van heb en ik me er zeker op school niet druk om maak. Tegenover mijn vriendinnen en buiten school ben ik gewoon nog steeds even vrolijk en helemaal niet snel aangebrand. Ik erger me er ook best aan, want ik doe heel erg mijn best op momenten dat ik me er bewust van raak, maar meestal dringt het echt gewoon niet tot me door. Mijn klasgenoten vinden het alleen maar grappig als ik geïrriteerd raak (ik kan dan volgens hun nogal grappig uit de hoek komen, waardoor het allemaal nog grappiger wordt want dan wordt ik nog geïrriteerder) dus aan hun heb ik wat dat betreft ook weinig..
Tips? Ideeën?