Hi Robin, welkom back.
Oeh, dat ie al sinds zijn 11e kan autorijden zou ik in twijfel trekken, maar goed daar gaat het niet om.
Robin, meid. Je bent misschien mijn gespleten persoonlijkheid. Ik heb ook totaal niets met kleffe jongens. Mijn ex was nogal een klef figuur. Ik heb het hem gezegd dat ik onderhand wel wist dat ik de “mooiste, liefste en prachtigste” was en dat ie dat echt niet hoefde te zeggen omdat ik anders minder van hem ging houden. Ik zei ook dat hij dat best mocht zeggen als hij dat belangrijk voor zichzelf vond, maar of ie het niet te vaak herhaalde, want dan begon het te irriteren. Kennelijk was mijn ex helemaal weg van mijn ‘charme’ die ik kennelijk heb, dus hij hield niet op MAAR hij deed het minder, wat ik natuurlijk waardeerde.
Het is erg makkelijk in relaties om eigenschappen bij de ander te vinden die niet deugen. Mijn vijf beste vrienden (vier vriendinnen en een homosexuele vriend) delen me mee dat het erg overeenkomt vaak. De ene had last van zijn klefheid en aanrakingen, de ander van hoe overduidelijk overdreven hij deed in het openbaar, zus had last van zijn jaloerzie en de afname van vrijheid en zo kon het totaal niet hebben dat haar uitgaan en vrije tijd ter koste van gingen gaan. Ook minpunten als dom, jaloers, dramaqueen, huilebalk, een bestellen van een kindermenu in een restaurant (:p), slechte seks, slecht in zoenen, doorlullen van verhalen, zeuren en zeiken, vage lichaamshouding, vage vrienden, andere interesses, kut muzieksmaak, vage hobbies en verzamelingen en een onvoorspelbaar karakter gingen over de tafel. Aan de andere kant, mijn vrienden en ik werden heel snel getroost met goede eigenschappen aan onze vriendjes, de eigenschappen waar we ook alweer verliefd op werden. Die moeten we zien te koesteren en daarom moeten we proberen eigenschappen die ons storen te negeren of er iets van te zeggen. Als je je realiseert dat jij vast eigenschappen hebt waaraan hij zich stoort, misschien helpt dat.
Betreft dat bindingsangst; je weet of het werkt als je het probeert. Tenslotte vind ik het woord ‘vriendje’ nog steeds beter klinken als urgh… ‘zielsverwant’ of slechter: ‘partner.’
Denk eraan dat je vrijheid er niet ten koste van hoort te gaan. Als je vriend je niet respecteert dat je naast hem ook vrienden, familie en een eigen leven hebt, dan zit dat niet helemaal snor. Ik zou zeggen; probeer het toch uit, probeer ervan te genieten, probeer rustig te beginnen maar stop als je het niet meer ziet zitten. Klinkt dat goed?
Succes
