Heey,
Omdat ik even mijn hart wil luchten open ik dit toppic, omdat ik het zelf ook momenteel niet weet. Ik weet ook niet echt waar te moeten beginnen, maar ik hoop een goed beginnetje maken :) .
Laat ik maar beginnen met dat ik hoorde dat 2(noem ze even A & B) vriendinnen en 1 vriend(noem hem even C) me wouden negeren. Wat ik via via had gehoord. Ik sprak C toen die avond toevallig op msn. En hij zei: ‘Ja ik stop met praten wat je irriteerd je toch alleen maar aan me.’ Ik dacht toen: ‘Huh hoe weet hij dat?’ Want het klopte dat ik dat toen tegen A & B had gezegt, omdat ik me op dat moment ook irriteerde. Er is met C heel veel vooraf gegaan, hij was verliefd op me en stalkte me, claimde me, en als ik zei dat ik geen zin had om te praten bleef hij doorgaan. Kortom: hij kon niet zonder me. Omdat het niet tot hem door drong dat ik er geen zin in had, begon ik wat harder tegen hem te worden, omdat hij iedere keer weer begon met praten als ik wél aardig deed. Nadat hij dus begon over die irritatie, vroeg ik hem dus of het waar was dat hij samen met A & B mij wou negeren. Dat bleek waar te zijn. Dus ik vroeg hem waarom. Eerst kreeg ik geen antwoord en werd er gezegt dat ik dat zelf hoorde te weten als vriendin. later zei hij dat ze gingen me negeren omdat ik volgens hun geen aandacht meer aan hun schonk, hun negeerde en ongeïnteresseerd deed. En dat ik wel bij D, E en F(andere mensen van school) geïnteresseerd deed. Ik heb dus gezegt dat ik dat van hem wel snap, maar van A & B niet, omdat ik tegen hun wel gewoon ‘normaal’ doe. Toen hoorde ik via C dat zij het niet zo zagen en boos waren. Dus ik sprak A er op aan toen we naar school fietsten. Ik kreeg te horen dat ik alleen nogmaar met D, E en F omging en A,B en C links liet liggen. Ik had toen dus uitgelegd dat ze misschien het zo konden voelen omdat ik iets minder met hun omging. Bij D, E en F is het namelijk altijd gezellig, en als ik met A & B praat luisteren ze amper of zijn ze stil en mokken ze maar wat. Ik heb dus ook eerlijk tegen A gezegt hoe ik het zag. Daarna heeft ze niks meer terug gezegt.
Later sprak ik B nog en vroeg ik haar ook hoe het nou zat. Zij zei dat het alleen van C een plan was, en van haar en A niet. Maar dat ze er wel bijna hetzelfde over dachten. Maar mij dan niet wouden negeren maar gewoon minder mee omgaan. Zonder veel ‘nare’ bedoelingen. Ze heeft me daarna ook alles verteld, ik heb haar daar ook voor bedankt.
Uiteindelijk gaven A, B & C mij wel gelijk en hebben ze allemaal hun excuses aangeboden.
Ik heb ook gezegt dat ik er op zou letten etc., en dat ik misschien niet altijd even geïnteresseerd lijk omdat ik voor sommige problemen die ze hebben ook niet altijd weet hoe te reageren. Hier hadden ze ook begrip voor. Maar alsnog zorgt het af en toe voor een apparte sfeer.
Nu had ik vandaag dus, ik had een tussenuur samen met D en E. En we hadden al afgesproken om dan in tussenuur weg te gaan en samen naar de Mac te gaan. Op school hadden A en nog iemand het erover dat ze hetzelfde uur ook tussenuur hadden, en ze vroegen wat ik ging doen. Dus ik vertellen dat ik naar de Mac zou gaan. A en nog wat mensen zeiden toen: ‘Oh daar hebben we dan ook wel zin in.’ Verder hadden we het er niet weer over gehad. Dus het was tussenuur en D, E en ik gingen richting Mac. Ik had verder niet meer gedacht om A(Komt misschien deels omdat ik er geen zin in had dat die andere mensen ook mee gingen). Dat geef ik ook eerlijk toe, daar zat ik fout. Ik heb daarna ook mijn excuses aangeboden. En ze aanvaarde het. maar nu ben ik dus zo erg aan het nadenken dat ik me er nogsteeds niet ‘goed’ over voel. Want ik heb nu ook het idee dat D (die ook bevriend is met A) nu alsnog bot tegen me doet. Het kan ook aan mij liggen omdat ik me er nogsteeds beetje kút over voel, maar ik weet niet.
Omdat dit soort dingen al vaker zijn voorgevallen (ook andersom dat A mij was vergeten), vraag ik me af wat ik er aan kan doen. Omdat ik geen zin heb in telkens die ‘conflicten’.
Want een andere vriendin (waar ik ook wel mee om ga) van B geeft binnenkort een feest. En ik ben ook uitgenodigd, maar ik heb die dag sport wat ik liever niet afzeg. Maar om heft feestje af te zeggen vind ik ook zo lúllig vanwege mijn sport. Maar als ik niet heen ga, gaat B zeggen dat ze het wel stom vind etc. dat ik sport voor vriendinnen laat gaan.
En daar zit ik, gezien wat er allemaal gebeurt is laatste tijden, dan ook wel weer mee. Want als ik naar sport ga heb ik alsnog een schuldgevoel.
Zo is het dus al best vaak voorgekomen dat ik dan kies voor wat ik zelf graag wil, maar er alsnog een schuldgevoel van krijg.
Nu vraag ik me af: Ligt de fout nou echt de hele tijd aan MIJ? Want ik geef eerlijk toe dat ik dingen misschien anders had kunnen aanpakken etc. Maar ik moet telkens een soort ‘keuzes’ maken, of ik stel de een teleur of de ander. En ik wil mensen niet graag teleurstellen waardoor ik dan zeg ‘Ja’ of ‘Moet nog even kijken’. Waarbij de teleurstelling meestal nog groter is als ik zeg dat ik nog wel zie omdat ik uiteindelijk meestal alsnog wel eerlijk nee zeg.
Ik hoop dat iemand me duidelijkheid kan geven. Ik word nu namelijk gek omdat ik niet weet of het allemaal mijn fout is of niet. En mijn vriendinnen wil ik hier nu niet mee lastigvallen omdat ik al vrijsnel ergens over moet praten of ergens mee zit(Dat ik er toch nog aan moet terugdenken van ‘Dit was vast niet gebeurt als…’).
Voor de mensen die de tijd hebben genomen om het allemaal te lezen: Bedankt voor het lezen :)!
Groetjes
