Ik ben 14 en heb nu 4,5 maand een vriend. Hij is 16 en ik ben heel bang om dingen te zeggen waarmee ik me bind(weet niet hoe ik het beter zeg, mijn excuses) ‘forever’ ‘later trouwen/samenwonen/kinderen/weet ik het’ etc. Maar bij hem durf ik het wel, met een moeilijk gevoel en angst maar ik hou heel veel van hem en heb er veel vertrouwen in dat we nog een tijd bij elkaar blijven.
Here’s the thing..
Hij wilt sinds kort heel erg graag seks. En hij voelt zich er rot over dat hij dat zo erg heeft omdat hij denkt mij de indruk te geven dat het hem alleen maar daarom gaat en dat hij erover zeurt steeds. Ik vind van niet maar ja.
Maar ik weet niet precies of ik het wel wil. Ik heb zoiezo veel moeite met m’n lichaam, ben er absoluut niet tevreden mee daarom durf ik ook niet verder dan shirt uit. Hij zegt altijd dat hij me mooi vindt en mijn lichaam ook maar mijn zelfvertrouwen is te erg beschadigd om dat zomaar te geloven.
Daarbij we hebben pas 4,5 maand en ik ben pas 14 dus mijn voornemens waren altijd pas rond 15/16 als het niet al later was als ik ongeveer een half jaar zou hebben. En ik ben bang dat ik later met spijt terugkijk op mijn eerste keer.
Zoals je wel merkt ik denk overal altijd veels te veel negatief over na.
Ergens wil ik het ook wel (tussen nu en 2 maanden ofzo) want we gaan samen wel steeds beetje verder en ook al ben ik (natuurlijk) zo nerveus als maar zijn kan,
ik vind het niet echt erg.
Ik weet dus niet of ik echt mezelf langzamerhand moet “overhalen” van waarom niet, we houden echt van elkaar en ik weet dat hij bij me blijft etc. Heb ook het gevoel dat ik tekortschiet als vriendin omdat al zijn ‘seksuele’ behoeften zowat genegeerd worden (omdat ik niet durf/niet weet of ik wil) terwijl hij bij mij wel van alles kan doen.
Sorry voor het hele zeikverhaal.. gewoon onzeker.