Hiii! Toen we dit jaar weer eens een mentorgesprek hadden raadde mijn mentor me aan om met een leerlingbegeleider te praten omdat ik met haar niet veel praat en mijn vorige mentor had het ook al vorig jaar aangeraden. Dit zou dan moeten gaan volgens hen over mijn slechte relatie met mijn vader (ouders zijn gescheiden, ik woon bij mijn moeder) en waarschijnlijk dat ik er vaak uitgestuurd wordt ofzo? Ik vertrouw mensen denk ik niet zo snel en daarom haat ik het om gesprekken te voeren over mijzelf met leraren, ik heb heel vaak ruzie met mijn moeder en krijg hier altijd de schuld van, door de jaren heen heb ik een muur om me heen gebouwd zodat niet bij me kan dat heb ik gedaan door de niet zo fijne ervaring op de basisschool dat is dus ook de reden dan ik blij was om naar de middelbare te gaan en ben ik veranderd van een stil verlegen meisje die dingen binnenin houdt en dan soms uitbarst geen vriendinnen heeft alleen vrienden en de leraren mogen haar naar iemand die soms onbedoeld brutaal is veel vrienden en vriendinnen heeft er vaak uitgestuurd wordt zichzelf soms snijdt door haar woede en probeert te verbergen wie ze echt is. Het enige wat hetzelfde gebleven is is mijn agressie, ik krop alles op en dan komt het er een keer uit en kan ik mijn agressie niet bedwingen. Ik weet niet of ik dit wil uitleggen aan de begeleider en als wel hoe ik dat moet doen.Ik denk dat ik niet zoveel problemen heb en dat hij me dan aanstellerig gaat vinden waar ik dus geen zin in heb. Maandag heb ik mijn gesprek kan iemand me helpen: wat moet ik tegen hem zeggen?
