Ik ben 10 dagen alleen thuis gebleven zonder ouders en de eerste uren viel het mee. Uitslapen, gezond ontbijtje, douche, shoppen met mijn BFF,… tot ik thuiskwam. Tja, toen was het stil hè.
Ik heb de hele avond (I know, overdreven) zitten snikken. Ik was alleen in België en mijn ouders in Canada. Dus ik was superblij dat ze die avond hebben geskyped. Elke avond skypten we en elke keer toen we stopten moest ik toch wel een traan laten.
De dagen waren niet echt super in het begin. Ik werd wakker(alleen), ontbeet(alleen), ging naar school en terug, kwam thuis(alleen), keek tv(alleen), eten(alleen),… Ik was echt alleen en als je nooit alleen geweest bent is dat supermoeilijk.
Dus, huil uit. Huil alles eruit en eet daarna een grote pot chocoladeijs! Of pralines. Of whatever, denk even niet aan de caloriën. Pas de dag erna. Ga een keertje lopen of doe iets anders van sport, sporten geeft een stof vrij in de hersenen dat je gelukkig maakt. Of dat gevoel toch geeft.
Iedereen heeft een andere methode om de ‘leegtes’ te vullen. De een skyped, belt , surft veel, de ander gaat veel sporten. Bij mij hielp het als ik altijd iets te doen had. Maak zelf uit wat jouw methode is, maar neem je tijd ;)