Allereerst: heel erg goed en knap van je om dit van je af te schrijven, en bedankt dat je het met ons wil delen.
Dit is inderdaad heel heftig al voor een meisje van 16! En ik snap dat je graag weer terug wil naar dat vrolijke meisje die je vroeger bent geweest. Door alle oorzaken is het gevolg gewoon en heel natuurlijk dat je erg bekropen bent geworden en dit probeert te verbergen voor de buitenwereld met een masker. Maar zoals je al merkt kun je dit niet blijven volhouden, zonder te voelen dat het beter gaat. En op girlzforum willen we jou graag helpen in die zin. Dus ik hoop dat je wat aan de reacties die al zijn geschreven hebt en nu ook aan mijn reactie:
Jij hebt geen enkele schuld aan iets, dus dit probleem moet je niet naar jezelf toe schuiven. Er is heel wat gebeurd waardoor jij je zo voelt, en te merken willen jouw vriendinnen ook helpen.. maar ja, vriendinnen zijn geen wondermiddelen waardoor je je ineens dagelijks goed gaat voelen. Je eigen gevoel begint bij het zoeken en vinden van het positieve voor jezelf en dat doe je geleidelijk al door bezig te zijn met dingen die je leuk vind (de paarden, afspreken met vriendinnen etc.) en hier zou je dieper in op moeten gaan. Niemand kan iedere dag van de week, elk uur op een dag volledig gelukkig blijven. Op één dag kun je zelfs zoveel emoties hebben gevoeld en getoond, dat je achteraf niet eens meer weer hoe jij je die dag precies hebt gevoelt. Het leven is één grote rollercoaster aan gevoelens en net zoals je dat misschien al hebt gedaan in echte achtbanen: geef je een keer over aan die gevoelens. Een manier van gelukkig voelen is ook jezelf durven uiten in negatieve emoties, waardoor je die een eigen plek kan geven en ook weer zelf een weg kan creëren naar de positieve emoties. Andere manieren om je gelukkig voelen is de balans tussen positief en negatief zo te verstoren dat je dagelijks alleen de positieve dingen opzoekt en je daaraan toewijd. Dit werkt zeer goed, maar op langer termijn kun je er problemen mee krijgen omdat je dan zeg maar niet zonder dat positieve niet verder kan. Niet elke dag kan een up zijn. Ook met de downs moet je leren omgaan. Het is heel goed om je bezig te houden in goede dingen, maar probeer die balans wel gelijk te houden. En wat Benthe zei: een psycholoog of maatschappelijk werkster kan ook een oplossing zijn, maar deze optie staat altijd achteraan: als het je niet lukt en niet weet – wat je ook doet – kun je altijd de raad van een professional vragen. Maar ook deze is geen toverfee die jou voor altijd je Forever Happily After kan geven. Dit moet je geheel echt bij jezelf willen en kunnen vinden. Zij zijn mensen die jou erin kunnen begeleiden. Daarvoor worden ze betaald.
Ik hoop dat je er iets aan hebt.
Wees niet bang dingen van je af te schrijven als het je tegenzit! Voel die emoties, verberg ze niet!
