Lieve schat,
Er is niets psychisch mis met je. Sterker nog, dit zijn erg normale verschijnselen die meiden van jouw leeftijd hebben. Aangezien je ook bezig bent met opleidingen, zullen wij zo dezelfde leeftijd hebben, dus ik begrijp helemaal hoe jij je voelt.
Op mijn hyves krabbel ik ook vaak met mijn vriendin over deze onzekerheden. Wij noemen dat hoogstpersoonlijk ons “ID-crisis” en jij hebt ook een ID-crisis, zo te horen.
Dat twijfelen zorgt voor die stemmingswisselingen. Je weet niet wat je wilt, dat frustreert je (want anderen lijken het misschien wel te weten) Ik weet niet of het je troost maar de meeste mensen hebben moeite met erover na denken wat ze nou eigenlijk precies willen met hun leven. Mijn droom was om kostuums te ontwerpen of iets in de fotografie te doen. Ik heb me ook voor drie scholen aangemeld en was verrassend genoeg aangenomen op de laatste, en afgewezen vanwege mijn jonge leeftijd bij de andere twee. Nu vraag ik me af of de kunstacademie echt iets is wat ik wil. Of het wel wat gaat opleveren in mijn toekomst.
Ik zit in dezelfde fase als jij, maar wat ik ga doen is de kunstacademie wel doen. Je kunt altijd van gedachten veranderen en ermee stoppen wanneer je maar wilt. Het was wel de droom waar naar ik streefde en mijn familie, vrienden en ik persoonlijk vinden het zonde om mijn kans te vergooien.
Doe je musicalaudities en zie of je doorkomt! Misschien werkt een toelating goed uit en krijg je er weer zin in. Denk niet aan of het een kleine wereld is waar je waarschijnelijk nooit terecht in komt (je kunt je altijd laten omscholen) want dat hindert je dromen. Ga ervoor en zie of je het wat vindt. Als het altijd een droom is geweest wat je wilde doen, nooit luisteren naar het “nee, dit wil ik niet”-gevoel want ergens in je hart wil je graag die musical-opleiding.
We gaan ervan uit dat je door zal komen. Als het toch niet het geval is, zou ik graag een nieuw mailtje van je willen lezen om je te helpen met een back-up plan, als je dat goed vind?
Ik hoop dat dit een beetje heeft geholpen.
