@4love wrote:
Als ik thuis iets zeg krijg ik altijd een reactie.
Dat wil je toch meestal? Reacties op wat je zegt ;)
Meestal is het dan 3 tegen mij omdat ik heel anders denk dan mijn ouders en mijn zus. Maar ik ben niet zoiemand die zecht laat het mar over je heen komen dat kan ik niet dan geef ik weer een reactie.
Ik denk dat je “reactie” verward met brutaliteit.
Nu zit ik altijd thuis en zet mijn muziek altijd hard op met oortjes zodat ik niks hoor van ze enzo dan vragen ze wat en worden ze boos maar ik wil er dan gewoon niks van weten.
Volkomen asociaal. Als je zelf niet zo behandeld wil worden, waarom doe je het uberhaupt zelf. Dat je het perongelijk niet hoort, okay. Maar expres kan echt niet.
Mijn moeder heeft een blesure aan haar knie en wij moeten met de klusjes helpen, maar ze vragen het nu eerst aan mij, omdat mijn zus toch nooit zin heeft.
Die doet eigenlijk nooit wat dan mag ik het oplossen.
Dus? Het je is ma? Ze is geblesseerd? Moet ze dan nog steeds het slaafje in huis blijven uithangen? Doe het gewoon voor haar. Als je niet kunt, geef er dan ook een reden voor. Zo zal je zus ook een tal redenen hebben. Maar als nog, bespreek die taakverdeling dan met je zus op de manier zoals Vitani hierboven al vermeld heeft.
Ik heb eigenlijk niks thuis mijn ouders lijken niks op mij ik heb alleen blauwe ogen gemeen. ik kan pas over ruim 2 jaar het huis uit dus ik moet een oplossing tot die tijd ik hou echt wel van ze maar dit werkt gewoon niet.
Wil je nu geloven dat je van de melkboer afkomt?
Dude, alles zit echt in jouw houding. Je bent vast aan het puberen en alles is zooooo *ach* moeilijk! Iedereen is tegen je! Niemand snapt je. Maar laat ik je het vertellen: uit het huis is echt niet alles hoor. Dan zouden die klusjes alsnog door jouzelf gedaan moeten worden.
