Kent iemand de gewoonte dat je graag alles om te ‘overleven’ binnen handbereik hebt?
Als ik vroeger ’s avonds in bed lag richtte ik in mijn gedachten mijn kamer opnieuw in maar dan op zo’n manier dat, stel dat ik in de kamer zou worden opgesloten, ik genoeg eten en drinken had om te overleven en genoeg leuke speeltjes om me nooit te hoeven vervelen.
Ik deed het ook met de wc, met hangende koelkasten aan de muur en een uitklapbaar bureautje aan de deur, et cetera.. Misschien was ik vroeger extreem bang om opgesloten te zitten of ik wilde het juist, uit een soort drang naar geborgenheid/veiligheid/huiselijkheid, ik heb geen idee wat de oorzaak is, maar ik heb de gewoonte nog steeds.
Heeft iemand (ongeveer) hetzelfde?
